عید قربان که مشهد بودیم، طبق آداب و رسوم گوش اسماسادات رو سوراخ کردیم. آبجی می‌گفت باید زودتر این کار رو می‌کردیم، الآن دیگه همه چیز رو می‌فهمه. راست می‌گفت. وقتی منو دید که می‌خواستم برم تو حموم تاریک هتل، بنا رو گذاشت به گریه کردن. هی منو نگاه می‌کرد و غصه می‌خورد. انگار دلش سوخته بود برام. منم دلم سوخت وقتی صدای گریه‌هاشو تو دارالشفا، بیرون اتاق، می‌شنیدم. خیلی سخت بود، الآن که دارم می‌نویسم هم گریه‌م گرفته.
اینکه یه داداش داشته باشی که چهار سال ازت کوچیک‌تره و رمز کارتش باشه: ۸۱۰۶۲۵ و خواهر دوقلوش هم رمز کارتش رو بذاره: ۲۵۰۶۸۱ ؛ چیز عجیبی نیست. عجیب‌تر خواهر بزرگ‌ترشونه که تاریخ تولدهای نزدیک‌هاش رو خوب یادشه اما فکر می‌کنه رمز داداشش ۳ به توان ۴، صفر (بعنوان جداکننده)، ۵ به توان ۴ ئه.
هرگونه احتمال دیگه‌ای رو هم رد کنه!
هیچ‌وقت دوست نداشتم وارد رابطه‌ی دو نفر بشم. مخصوصاً وقتی به مشکل رسیدن. اینکه بشینم حرفای یه طرف رابطه رو گوش بدم و هی راهکارهای نشدنی از خودم دربیارم، یا بدتر از اون با دو طرف رابطه ارتباط داشته باشم و راحت بگم: جاسوس دو طرفه باشم. حالا فرض کنیم هر دو تای اون آدم‌ها هم برام عزیزن.
این مدت سه بار واسم پیش اومده. مثلاً آماده بودم تا دخالتی نکنم! اما تا تهش رفتم.
رابطه‌ی زهرا و علی که قطع شد، رابطه‌ی فائزه و مهرورز که قطع شد، و رابطه‌ی گلی و فاطمه که قطع خواهد شد.
یعنی سر سوزنی هم نتونستم کاری بکنم‌ها...
بدترین قسمتش اونجاست که منو می‌فرستن جلو.
عنوان: فرعون گفت: این رابطه از تست و موسی واسطه، مانند موسی کش مرا، کو را تو پنهان می‌کشی
این بیت رو نمی‌فهمم، احساس کردم باید اون تعبیری که من می‌خوام هم توش باشه! کل شعر از اینجا
چطور میشه یه آدم درک کنه صداش باعث رنجش بقیه‌ست؟
و چطور ممکنه همون آدم فکر کنه بقیه دلشون واسه صداش تنگ میشه؟
خدایا، بنده‌های سیریشت رو از ما دور بدار.
عنوان: شعری ترکیبی از جناب حافظ و بنده‌ی حقیر؛ "روی روان" اشاره به رو مخ بودن داره!