...
+ چند بار بگم، زبونم مو درآورد!_ کچلم کردی بس که گفتی!
...
پی‌نوشت: گفته بودم شیمی‌محض میخونم؟!
خوندن رو بیشتر از نوشتن دوست دارم؛ همونطور که شنیدن رو بیشتر از گفتن.
اما گاهی شرایط طوری میشه که آدم به چیزی احساس نیاز میکنه. احساس کردم احتیاج دارم به نوشتن، و نوشتم. روی کاغذ.
حالا چرا اینجام؟
چون کمترین مزیت اینجا نوشتن، اینه که به نوشته‌هام نظم میده.
تا هروقت هم که اینجا راحت باشم میمونم.
راستش خونه‌ی جدیدم یکم برام غریبه... اما بوی غربت نمیده!
میگم: اینجا باشه واسه خودم
تو هم بمون
چون برام عزیزی، قدم مهمون‌هات رو چشم
اما بالاغیرتاََ زیادی شلوغش نکن!
...
میخنده!